Po raz pierwszy słyszymy o Niebiańskim Ptaku w dniu, w którym w całej Nibylandii wiały gwałtowne wiatry. Ujrzała go Bryłka, młodziutka elfa, w momencie, kiedy przelatywał nad Przystanią Elfów. Wydał jej się on troszeczkę przerażający, gdyż szybując na tle nieba, imponował olbrzymimi rozmiarami, skrzydłami szerokimi jak orły oraz upierzeniem bogatym w barwy, niczym u papugi. Leciał bardzo szybko, za sobą zostawiał kolorową smugę.

Królowa Klarion wyjawiła, że tajemnicze zwierzę jest bardzo drogim i najstarszym przyjacielem Matki Gołębicy, z którą niegdyś podróżował nad Puszczą, do momentu, gdy jego towarzyszka otrzymała magiczną moc i w ten sposób została przywiązana na ziemi, do swojego gniazda, gdzie wysiaduje Jajko. Niebiański Ptak, z powodu rozmiaru, nigdy nie może jej odwiedzić. Gdyby wylądował, mógłby już nigdy nie wzlecieć w powietrze. Zawsze musi latać wysoko, żyć pośród skalistych szczytów, gdzie wieją silne wiatry. To one ponoszą go do Przystani Elfów, gdy nawiedza co kilka lat Nibylandię.

Niebiański Ptak i Matka Gołębica wymieniają między sobą podarunki. Przekazującym dary pośrednikiem jest sama Królowa Klarion. Pewnego razu Ptak otrzymał nektarowe serduszko z kielicha Elfiej Róży, najsmaczniejszy i najsłodszy owoc, hodowany przez Lilę. Natomiast Matka Gołębica, zimny w dotyku owoc, rosnący jedynie na lodowatych szczytach, gdzie żyje jej przyjaciel. Po wymianie smakołyków Niebiański Ptak odleciał na kolejne kilka lat.

« POWRÓT «