Cynka Dzwoneczek @ MagicWitch.pl

Dzwoneczek znana jest także jako Blaszany Dzwoneczek, Dzyń lub po prostu Cynka. Nieważne jak ją nazywacie - zawsze jest dobrze, ponieważ jej imię ma wiele odpowiedników. Dzwoneczek jest bardzo przyjacielską i miłą elfą o talencie do naprawiania garnków i patelni. Potrafi również kilkoma uderzeniami swojego młoteczka wyczarować cuda z miedzi, np. kubeczki albo talerzyki. Elfy takie nazywane są w skrócie cynkami.

Dzwoneczek tuż po przybyciu do Nibylandii uczy się życia w Przystani Elfów, różnych tradycji i panujących zasad, które nie do końca przypadają wróżce do gustu. Bowiem Dzwoneczek marzy o przygodach, o wyprawie do świata ludzi, a zwykła szara codzienność w krainie elfów strasznie ją przytłacza. Najbardziej interesującą z możliwości jest fakt latania do tajemniczej krainy zwanej Stałym Lądem. Podczas przygotowań do wprowadzenia wiosny w świecie ludzi okazuje się, że Cynka nie może się tam udać, ponieważ nie posiada przyrodniczego talentu. Uparta elfa podejmuje odważne wyzwanie i stara się zamienić swój "nudny" talent na taki, który przyda się na Stałym Lądzie. Pomagają jej w tym nowe przyjaciółki - Jelonka, Mgiełka, Różyczka i Iskierka. Niestety jeszcze nigdy w historii nie zdarzyło się tak, aby któryś z elfów był w stanie zamienić swój talent. Cynce, co prawda, nie idzie wszystko zgodnie z planem, jednak podczas tej ważnej lekcji wreszcie dociera do niej, że kocha te narzucone jej "nudne" umiejętności i nie wyobraża sobie życia bez naprawiania. Wkrótce także udowadnia ile jest warta i że zasługuje na jedną podróż za ocean nieba. Marzenia Dzwoneczka spełniają się i wkrótce nie tylko odwiedza Stały Ląd, ale wprowadza nowe tradycje w Przystani Elfów mówiące o tym, że również i cynki mogą się tam przydać przy zmianie pór roku.

W późniejszym czasie nasza bohaterka dowiaduje się, że śmiech, z którego się narodziła, podzielił się na dwoje podczas swojej podróży do Nibylandii. Wróżka odkrywa, że ma siostrę po zimowej stronie Przystani Elfów, do której nie mają wstępu elfy z ciepłych krain. Dzwoneczek nie daje za wygraną i odwiedza Barwinkę w jej świecie. Obie wspaniale się bawią, odkrywają, że posiadają identyczne skrzydła, zainteresowania, słabości i naprawdę wiele innych cech, które je łączą. Niestety któregoś dnia te wycieczki źle się kończą. Cynka łamie sobie skrzydełko, a Barwinka, nie mogąc długo przebywać w ciepłej krainie, prawie traci życie. W tym momencie elfie siostry zrozumiały, że przekraczanie granicy to był niebezpieczny pomysł, a zakaz wprowadzony przez Królową był dla ich bezpieczeństwa. Tuż po pożegnalnym uścisku skrzydełka sióstr stykają się, a łącząca elfy magia sprawia, że Dzwoneczek odzyskuje sprawność w swoich skrzydłach. Po tych wydarzeniach Królowa Klarion znosi zakaz przekraczania granicy, a elfy ze wszystkich krain mogą się spotykać do woli - oczywiście zachowując wszelkie środki ostrożności.

Bardzo długo po tych wydarzeniach i po licznych przygodach w Przystani Elfów, Dzwoneczek spotyka Piotrusia Pana. Wydawał jej się ciekawy, odważny, równie żądny przygód, co ona. Od tej pory pragnęła tylko jednego, aby zawsze być u jego boku. Zadurzyła się w chłopcu po same czubki swoich elfich uszu. Nigdy się przed nikim nie przyznała, co czuje kryje w swoim sercu. Niestety wszystko zepsuło się po tym, jak Piotruś Pan przyprowadził Wendy do Nibylandii. Cynka poczuła się odtrącona, niechciana, zapomniana i naprawdę zazdrosna. Nawet długo po odejściu Wendy nie mogła słuchać jak chłopiec przez przerwy o niej mówi, więc go zostawiła. Ze złamanym sercem wraca do rodzinnej Przystani Elfów i stara się nie myśleć o tym, jak skrzywdził ją ten chłopiec.